Ratownictwo - tel. alarmowe WOPR na Mazurach

Przebywając na żaglach rzadko zastanawiamy się nad realnym niebezpieczeństwem. Jednak w każdej chwili ktoś w naszej obecności może zacząć wzywać POMOCY!!!

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ocenia, że każdego roku z powodu utonięcia umiera na całym świecie 450 000 osób.

Głównym powodem śmierci podczas tonięcia jest niedotlenienie. U osoby nieoddychającej już po 4-5 minutach rozpoczyna się umieranie komórek mózgowych. Wezwane pogotowie przyjedzie po kilku lub kilkunastu minutach. Jeżeli w tym czasie nie zaczniemy udzielać danej osobie pomocy JEJ SZANSE NA PRZEŻYCIE DRAMATYCZNIE MALEJĄ.

TELEFONY ALARMOWE


601 100 100 - Centrum powiadamiania ratunkowego WOPR (z dowolnego telefonu)

999 - Pogotowie Ratunkowe

997 - Policja

998 - Straż Pożarna

112 - Centrum Powiadamiania Ratowniczego z telefonu komórkowego

Śródlądowe sygnały wzywania pomocy

  • wzywanie pomocy głosem (przy małych odległościach)
  • zataczanie kół flagą bez względu na kolor flagi, ręką lub innym przedmiotem /w dzień/, lub białym światłem w nocy, uzupełnionym w razie potrzeby odpowiednim sygnałem dźwiękowym
  • podnoszenie i opuszczanie ramion wyprostowanych w bok
  • wciągnięcie koła na maszt
  • rakiety czerwone w krótkich odstępach czasu
  • łączność radiowa /UKF, CB, telefon komórkowy/


Utonięcia - pierwsza pomoc

Po pierwsze nasze BEZPIECZEŃSTWO!!! NIE wskakujmy do głębokiej wody ratować osobę tonącą jeśli nie jesteśmy przeszkolenie (Ratownicy WOPR). Należy unikać wchodzenia do wody!!! Przy ratowaniu z wody może nastąpić niebezpieczna sytuacja - osoba tonąca w ferworze walki o własne życie jest tak silna, że nawet drobna kobieta jest w stanie podtopić dobrze zbudowanego ratownika. A wówczas nie dość, że nie pomogliśmy to jeszcze jesteśmy kolejną osobą do ratowania.

Na początku spróbujmy sięgnąć poszkodowanego jakimś przedmiotem (bosak, pagaj, kij), rzućmy koło, linę, rzutkę ratowniczą, podpłyńmy łodzią. Jeżeli wejście do wody jest konieczne należy wziąć ze sobą przedmiot unoszący się na wodzie (np. załóżmy kapok).

Poszczególne fazy tonięcia

  • wstrzymanie oddechu - trwa tak długo, aż zgromadzony dwutlenek węgla stanie się przyczyną pobudzenia środka oddechowego i wznowi oddychanie,
  • wznowienie oddechu - broniąc się przed przedostaniem się wody do płuc tonący zaczyna ją połykać,
  • połykanie wody - trwa tak długo, aż żołądek wypełni się wodą i dojdzie do wymiotów,
  • przedostawanie się wody do płuc - niedotlenienie organizmu powoduje utratę świadomości, zwiotczenie mięśni i w końcu zalewanie wodą płuc.


Tonięcie w wodzie słodkiej - ze względu na hipoosmotyczność wody słodkiej (mniejsze stężenie jonów niż we krwi) przenika ona do krwi w całości. Stąd brak jej w płucach tonącego w wodzie słodkiej.

Tonięcie w wodzie słonej - woda słona jest hiperosmotyczna (większe stężenie jonów niż we krwi) i powoduje napływ wody z krwi co jest przyczyną obrzęku płuc. W efekcie w płucach znajduje się pienista ciecz, którą można usunąć tylko za pomocą ssaka (przyrząd).

Czynności ratujące

Do pobrania Resuscytacja w utonięciach - plik Acrobat Reader 965 kB przygotowane przez Polską Radę Resuscytacji.


WIKING to Wypożyczalnia jachtów na Mazurach - Tylko sprawdzone jachty!

 
(C) 2014 Copyright by e-wiking.com.pl